കറുത്ത ദിനങ്ങളിൽ
കിനാവുകൾ
അകന്നു പോയി.
ശ്വാസകോശം
സങ്കോചിച്ച്‌
പതിവിലും
വിപരീതമായി
കുറുകുകയാണ്.
ഏകാന്തത
ഘനീഭവിച്ച്‌
ആഴമേറി…
മിതഭാഷിയായി
അകലം പാലിച്ച്
സാനിറ്റയിസറിൽ
മുങ്ങി..
എന്നിട്ടും
പലതും
എനിക്കന്യമായി.
വിടപറഞ്ഞ
മാസ്മര ഗന്ധവും
കൊട്ടിയടക്കപ്പെട്ട
രുചി മുകുളങ്ങളും
വലിഞ്ഞു മുറുകിയ
പേശികളും
മോചനത്തിനായി
കേണു കരഞ്ഞു..
പിടിമുറുക്കിയ
വൈറസ്സിനെ
തുരത്തിയോടിക്കാൻ
വിവിധ വർണ്ണ
ക്യാപ്സൂളുകൾ
പലയാവർത്തി
നുണഞ്ഞു….
അടഞ്ഞ
ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തിന്
നീരാവി കുളിരേകി…
ചിന്തകൾക്ക്
നിറം വെച്ചു …
ഞാനിതാ വീണ്ടും വരുന്നൂ..
പുതുപുലരികൾ
നമുക്കൊരുമിച്ചു കാണാം…
