ആടയാഭരണമഴിച്ചുവച്ച്
കണ്ണേ മടങ്ങുക എൻ സവിധേ.
നിനക്കു മുന്നേ പോയ നിന്നമ്മ കാക്കുന്നു
ആകാശഗോപുര വാതിൽക്കലായ്.
കശ്മലർ തല്ലിക്കെടുത്തിയ തീനാളം
നമുക്കൊന്നായ് കൊളുത്താം മനോജ്ഞമായി.
ഇല്ലിവിടൊറ്റൊരു കാട്ടാള മർത്ത്യനും
സ്ത്രീ പുഷ്പ മുകുളം കൊഴിച്ചു വീഴ്ത്താൻ.
പുത്തനുണർവിൻ്റെ പുഞ്ചിരി മാമാങ്കം
നല്ല കാലത്തിന്നായ് സൃഷ്ടിച്ചിടാൻ
ഉയർത്തെഴുന്നേല്പ് വേണമീ വേളയിൽ
നല്ലൊരു നാളെ പുലർന്നിടാനായ്.
