ജാലക പഴുതിലൂടെ മാരിയെ നോക്കി ഗതകാല സ്മരണയിൽ
ഊർന്നു പോയി മാനസം
ഓർക്കുവാൻ ഒത്തിരി ഉണ്ടെങ്കിലും ആ സ്മൃതിപദത്തിലാണ്ടു പോയാൽ എൻ മിഴികളും തോരാതെ പെയ്തു പോവും
കൊഴിഞ്ഞു പോവും നിമിഷങ്ങൾ എന്നും വിലപ്പെട്ടതും തിരിച്ചു കിട്ടാത്തതുമാണ് ഋതുഭേതങ്ങൾ ചഞ്ചലമാവും
മേഘങ്ങൾ ഇഴ ചേരുമ്പോൾ ധരിത്രിയിലെ ജീവന്റെ ഓരോ സ്പന്ദനങ്ങളും
പുതിയൊരേട് തുറന്നിടുന്നു നിറമുള്ള സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തിടുന്നു
