എന്തൊരു സ്നേഹമായിരുന്നു തുടക്കത്തിൽ
തുടച്ചും മിനുക്കിയും വാടാതെയും കൊഴിയാതെയും
സംരക്ഷിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ
മനസിനെന്ത് കുളിരായിരുന്നു
ആ സുരക്ഷിതവലയത്തിൽ ഉള്ളിലെ സൗരഭ്യം പടർന്നൊഴുകി
ഒരു നിമിഷം അടുക്കളയിലെ രാജ്ഞിയെന്നഹങ്കരിച്ചു
ചൂടും പുകയും ഏൽക്കാതെ ദൂരെ നിന്ന്
സഹയാത്രികരുടെ മുറിവും പൊളളലും കണ്ട് ചിരിക്കുമ്പോൾ
ഓർത്തില്ല വറച്ചട്ടിയിലാണ് അവസാനം നിന്റെയും സ്ഥാനമെന്ന്……
സ്നേഹിച്ചവർക്കൊന്നും ഉള്ളറിയേണ്ട
പുറം മണമേ വേണ്ടൂ………
കണ്ണിൽ പെട്ടാൽ തൂക്കിയെടുത്ത് വെളിയിലിടും
അത്രയൊക്കയെയുളളൂ ഈ കറിവേപ്പിലയുടെ ജീവിതം.
ഹേ, മർതൃാ, നീയും വെറുമൊരു കറിവേപ്പിലയോ???
