വേർപാട് ഹൃദയം പിളരും വേദനയാണ്,
ആത്മാവിലേക്കാഴ്ന്നിറങ്ങും
വാൾ മുനയുടെ മുറിവാണ്,
ഒന്നിനും മറ്റൊന്നിനു പകരമാവാൻ പറ്റാത്ത നോവിന്റെ വിങ്ങലാണ്,
ഹൃദയരക്തം ജീവന്റെ ചൂടാറാത്ത ഒഴുക്കായി
മിഴികളിൽപെയ്തൊഴിയുന്നു,
ആശ്വാസ മൊഴികൾ പോലും ആ നിമിഷങ്ങളിൽ,
കർണ്ണങ്ങൾക്ക് പോലും ബധിരത ബാധിച്ചപോൽ
കേൾക്കുവാൻ ആവാതെ മാറിടുന്നുവോ,
അന്ത്യ നിമിഷങ്ങളിലെ നോട്ടവും, അറുത്തു മാറ്റുന്ന മുറിവിലെ നീറ്റലാണ്,
ഈ ഉലകിൽ പിറന്ന ഓരോ
ജീവനും പിരിയുന്ന ബന്ധങ്ങൾ മാത്രമെന്നത് പ്രപഞ്ച സത്യം.
ആരും ആർക്കും സ്വന്തമല്ല
ഒന്നോർക്കുക നാം, ജീവിതത്തിൻ അരങ്ങിലാടും
വേഷങ്ങൾ മാത്രം.
ഓർത്തു വെയ്ക്കാൻ സ്വന്തമെന്നോതുവാൻ സ്നേഹത്തിൻ നിമിഷങ്ങൾ
മാത്രം.
